verzeihen /czasownik: verzeiht, verzieh, hat verziehen/ - przebaczać, wybaczać, darować

verzeihen - przebaczać, wybaczać, darować W ZDANIU;
Er wird dir nie verzeihen. – On Ci nigdy nie wybaczy.
Ich verzeihe dir. - Wybaczam ci.
Die Charakterschwäche verziehen. – Wybaczać słabość charakteru.

W CYTACIE:
Johann Wolfgang Goethe: Eine gute Ehe ist, wenn man einander die Fehler verzeiht, die man hätte vermeiden können.
Dobre małżeństwo polega na tym, że wybaczacie sobie błędy, których można było uniknąć.

HASŁA POWIĄZANE:
Begnadigung die /PL die Begnadigungen/ - ułaskawienie
erbarmen /czasownik: erbarmt, erbarmte, hat erbarmt/ - wzbudzać litość
gefälligst /przysłówek/ - łaskawie, z łaski swojej
Mitleid das /nur Singular/ - litość, współczucie
Verzeihung die /nur Singular/ - przebaczenie, wybaczenie
Wohl das /nur Singular/ - dobro, pomyślność

Beton nie wybacza błędów.