verrückt /przymiotnik/ - zwariowany, obłąkany, szalony, wymyślny
verrückt - zwariowany, obłąkany, szalony, wymyślny W ZDANIU:
Bist du verrückt? - Oszalałeś?
Das ist doch verrückt. - To jest przecież szalone.
Du bist wohl verrückt? – Chyba oszalałeś?
Er ist verrückt nach dieser Schauspielerin. - On zwariował na punkcie tej aktorki.
Er redet wie verrückt. - Gada jak szalony.
Ich bin verrückt nach dir. - Zwariowałem na twoim punkcie.
Liebst Du mich nicht, dann bist du verrückt. – Jeśli mnie nie kochasz, to jesteś szalony.
Sie ist verrückt nach dem Fotografieren. - Ona jest zwariowana na punkcie fotografowania.