ausmachen /czasownik: macht aus, machte aus, hat ausgemacht/ - stanowić, tworzyć, wynosić, umawiać, uzgadniać, załatwiać, rozpoznawać, /pot./ wyłączać, gasić

ausmachen - stanowić, tworzyć, wynosić, umawiać, uzgadniać W ZDANIU:
Das macht mir nicht aus. - To mi nie przeszkadza.
Für wann könnten wir den Termin ausmachen? - Na kiedy możemy ustalić termin spotkania?
Bitte machen Sie das Licht aus. - Proszę wyłączyć światło.

W CYTACIE:
Georg Wilhelm Friedrich Hegel: Geschichte ist nur das, was in der Entwicklung des Geistes eine wesentliche Epoche ausmacht.
Historią jest tylko to, co stanowi istotną epokę w rozwoju umysłu.